INFORMACJA DLA PACJENTA O BADANIU
METODĄ REZONANSU MAGNETYCZNEGO (RM / MRI)
1. Opis badania:
Rezonans magnetyczny często jest porównywany do tomografii komputerowej. Trzeba jednak pamiętać, że tomografia komputerowa jest badaniem radiologicznym, w którym wykorzystuje się promieniowanie X, natomiast rezonans magnetyczny opiera się na falach radiowych i polu magnetycznym. Z tego powodu nieco inne są wskazania, przeciwwskazania, a także przygotowanie do badania.
Podczas badania wymagana jest pełna współpraca z personelem medycznym.
Bardzo istotne jest leżenie w bezruchu- ma to podstawowe znaczenie dla jakości uzyskanego badania, artefakty ruchowe ograniczają jego wartość diagnostyczną.
Podczas badania pacjent, pomimo zamknięcia, ma ciągłą możliwość kontaktu z badającymi i w każdej chwili może przerwać badanie.
Dodatkowo na cewce do badania mózgowia (głowy) zamontowane jest lusterko, które pomaga zwalczyć klaustrofobię.
Podczas badania pacjent ułożony jest na specjalnym ruchomym stole. Paski i podpórki mogą pomóc pozostać w bezruchu i wygodnie utrzymać swoją pozycję. Urządzenia zawierające cewki zdolne do wysyłania i odbierania fal radiowych zostaną umieszczone wokół lub obok obszaru ciała wymagającego przebadania. Badanie rezonansem magnetycznym trwa od 15 minut do około godziny. To zupełnie normalne, że podczas diagnostyki badany obszar ciała staje się cieplejszy, w przypadku zbyt mocnego uczucia ciepła lub pieczenia pacjent powinien zgłoś ten fakt osobie wykonującej badanie.
Pacjent znajdujący się wewnątrz tunelu narażony jest na znaczny hałas aparatury – prosimy się nie niepokoić, wszystkie uciążliwe dźwięki związane są z normalną pracą urządzenia.
Podczas trwania całego badania personel trzyma pieczę nad pacjentem – służy temu system kamer i głośników wewnątrz skanera. Dodatkowo pacjent otrzymuje do ręki sygnalizator, którym, w razie złego samopoczucia może przerwać badanie.
2. Przygotowanie do badania-uwagi dla pacjenta:
Jeśli lekarz nie zalecił inaczej, zażywaj przyjmowane na stałe leki bez zmian. Biżuterię i inne cenne przedmioty zostaw w domu, załóż luźną, wygodną odzież, najlepiej bez metalowych elementów. Najlepiej udać się na badanie bez makijażu.
W przypadku badań z podaniem kontrastu – pamiętaj, by być na czczo przez przynajmniej 6 godzin poprzedzających badanie. Możesz natomiast pić klarowne płyny, najlepiej wodę.
Pamiętaj o dostarczeniu aktualnych, wymaganych badań laboratoryjnych: kreatyniny i GFR.
Przed badaniem zostaniesz poproszony o wypełnienie formularza, w którym zostaniesz zapytany np. o to, czy posiadasz implanty. Następnie zostaniesz poinstruowany, aby usunąć wszystkie metalowe przedmioty z kieszeni i włosów, a także metalową biżuterię. Ponadto każda osoba, która będzie z Tobą przebywać w pomieszczeniu, będzie musiała postępować zgodnie z tymi samymi instrukcjami i procedurami, w tym wypełnić te same formularze. Wszelkie wątpliwości lub pytania można kierować do osób wykonujących badanie.
3. Przeciwwskazania do wykonania badania RMI:
bezwzględne:
- wszczepione urządzenia elektryczne jak: defibrylator-kardiowerter lub stymulator serca, neurostymulator
- implant ślimakowy, aparat słuchowy, inny implant uszny,
- rozrusznik, stymulator, elektrody serca itp.
- pompa insulinowa lub inny przyrząd do podawania leków tego typu,
- protezy kończyn lub stawów lub jakiekolwiek inne implanty ortopedyczne,
- sztuczna skóra, peruka, sztuczne włosy mocowane za pomocą elementów przewodzących prąd.
Uwaga: niektóre (!) z ww. wszczepianych urządzeń mają warunkowe (!) dopuszczenie do badań w niektórych (!) skanerach MR- o możliwości wykonania badania decyduje personel Zakładu na etapie rejestracji oraz personel wykonujący badanie po uzyskaniu pełnych danych dotyczących wszczepionego urządzenia
względne:
- metalowe „magnetyczne” ciała obce w tkankach pacjenta (np. klipsy naczyniowe po operacjach laparoskopowych lub stenty i płytki ortopedyczne),
- klaustrofobia (uczucie lęku przed przebywaniem w zamkniętych niedużych pomieszczeniach),
- aparat ortodontyczny, implant zębowy,
- metalowa wkładka wewnątrzmaciczna,
- makijaż trwały, tatuaż, biżuteria.
Pacjenci z wszczepionymi sztucznymi zastawkami serca, protezami ortopedycznymi klipsami naczyniowymi po operacjach neurochirurgicznych lub naczyniowych są zobowiązani przed wykonaniem badania dostarczyć do Pracowni MR kompletną dokumentację medyczną dotyczącą zastosowanego leczenia wraz z opisem typu zastosowanego implantu, a w szczególności materiału z jakiego został wykonany oraz powiadomić o powyższym personel pracowni.
4. Badania metodą Rezonansu Magnetycznego z podaniem środka kontrastowego:
Badanie RMI może być wykonane z podaniem środka kontrastowego. O konieczności podania kontrastu decyduje lekarz radiolog nadzorujący badanie, na podstawie danych klinicznych ze skierowania, wywiadu z Pacjentem i jego stanu zdrowia, oraz ewentualnych przeciwwskazań do podania kontrastu, a także oceny radiologicznej pierwszej fazy badania wykonanej bez kontrastu. W takiej sytuacji konieczne jest założenie dostępu żylnego z użyciem tzw. wenflonu. Środek kontrastowy jest najczęściej podawany dożylnie, czasami także doustnie, lub do innych przestrzeni (np. doodbytniczo, do przetok, do kanału kręgowego).
Czasami zdarza się uszkodzenie naczynia żylnego związane z założeniem wenflonu, lub wynaczynieniem środka kontrastowego poza żyłę. Zawsze w takich sytuacjach personel medyczny ogranicza skutki uszkodzenia naczynia lub wynaczynienia kontrastu, oraz informuje pacjenta o dalszym postepowaniu. . Środki kontrastowe w RMI są wydalane przez nerki.
5. Opis możliwych powikłań po podaniu środka kontrastowego
Najczęstszymi spotykanymi reakcjami niepożądanymi które mijają po krótkim czasie są:
- bóle głowy
- zawroty głowy
- nudności, suchość w jamie ustnej
- natarczywe swędzenie, wysypka skórna
- przyspieszone bicie serca
6. Powikłania związane z dożylnym założeniem wenflonu i wynaczynieniem środka kontrastowego poza żyłę:
- uszkodzenie naczynia krwionośnego,
- zator lub zakrzep w naczyniu żylnym,
- rozwarstwienie naczynia żylnego i śródścienne podanie środka kontrastowego,
- lokalne zmiany zapalne w miejscu wynaczynienia środka kontrastowego poza żyłę,
- zakrzepica żył powierzchownych i głębokich,
- powikłanie odległe – martwica tkanek miękkich.
